Die meeste beleggers is dalk vertroud met die vermaning
dat hul beleggingskeuses nie uitsluitlik geskoei moet word op die opbrengsprestasies
wat beleggingsfondse en bateklasse in die onlangse verlede behaal het nie. Die
rede hiervoor is dat beleggers nie onrealistiese verwagtinge moet koester dat
soortgelyke prestasies weer noodwendig in die nabye toekoms herhaal sal word
nie. Sulke vermanings bevorder ‘n verantwoordelike benadering tot
beleggingsbestuur en –verwagtinge.
Dit is nou te sê as beleggers sulke raad raad ter harte
neem, want instinktief bestudeer die meeste beleggers of hul adviseurs opbrengstabelle
noukeurig en besluit dikwels daarvolgens waar die beste plek is (was!) om te
belê. ‘n Ontleding van die verwantskappe tussen historiese opbrengste en die
opbrengste wat in daaropvolgende periodes behaal sou word, toon die riskantheid
van beleggingskeuses slegs geskoei op historiese opbrengste en bied as sulks
stof tot nadenke.
Byvoorbeeld, Indien die tien-jaar historiese opbrengste
van die aandelemark vanaf 1960 tot op hede met daarvolgende vyf-, sewe-, en
tien-jaar tydperke vergelyk word, word ‘n statisties-betekenisvolle sterk negatiewe
verwantskap (korrelasie) aangetref, dit wil sê, ‘n tydperk van hoë reële
opbrengste is tipies opgevolg deur tydperke van laer reële opbrengste en
omgekeerd.
Let wel, hierdie negatiewe verwantskap impliseer nie noodwendig
negatiewe opbrengste vir ‘n volgende tydperk indien dit voorafgegaan is deur
hoë opbrengste nie, slegs dat sodanige opbrengste waarskynlik aansienlik laer
sal wees as waaraan beleggers dalk gewoond geraak het.
Bron: DRW
Investment Research
Oor die afgelope dekade het aandele op die Johannesburgse
Aandelebeurs ‘n reële opbrengs van meer as 7% per jaar (dividende uitgesluit)
behaal. Indien dividende bygetel word, sou die totale reële opbrengs per jaar dubbelsyfers beloop. Hierdie tipe opbrengs word in die boonste kwartiel (Q4) van alle
historiese 10-jaar reële aandeelopbrengste aangetref. Bostaande grafiek illustreer
duidelik dat die boonste kwartiel opbrengste gemiddeld ook die laagste daaropvolgende
reële opbrengste oor vyf- en tien jaar periodes tot gevolg gehad het.
Soortgelyke tendense, alhoewel minder statisties-betekenisvol,
word waargeneem vir ander beleggingshorisonne, byvoorbeeld sewe-, vyf- en
drie-jaar periodes. Kortom, die kern boodskap bly dieselfde: ‘n Tydperk van hoë
of buitensporige reële opbrengste is nie vir altyd volhoubaar nie, nog minder
kan beleggers op sulke tipe opbrengste staatmaak in hul beleggingsbeplanning
vir byvoorbeeld die volgende dekade.
Tog, beleggers sou wou argumenteer “hierdie keer is dit
anders” en dat sulke hoё opbrengste nog steeds moontlik kan wees gegewe die
stand van die wereldekonomie op die oomblik. Die vooruitsigte van ontwikkelde
ekonomieё met tamaai skuldlaste is inderdaad baie somber en onseker, terwyl die ekonomieё van
opkomende markte gelei deur ‘n snelgroeiende China, aansienlik minder belas is
met skuld en ‘n golf van voorspoed en beleggersbelangstelling beleef.
Ongelukkig is dit eenvoudig nie hoe beleggings werk nie – wat veel belangriker is
om te weet watter prys betaal ek vandag vir toekomstige groei.
Byvoorbeeld, teen die begin van die millenium het die breё
beleggersgemeenskap feitlik geen vertroue in opkomende ekonomieё gestel nie met
gevolglike goedkoop aanslae van sulke markte. Daarteenoor was daar ‘n
onverbiddelike geloof in die VSA dollar en die toekomstige en standhoudende
groei van ontwikkelde markte met gevolglike peperduur markaanslae. Uiteindelik
was die ontwikkelde markte ‘n slagoffer van hul eie voorspoed deur hul
voortgesette groei met oordadige skuld te finansier. Vandag is die skoen aan
die ander voet en opkomende markte geniet buitengewone hoё markwaardasies – so
ook in Suid-Afrika – natuurlik in afwagting op voortgesette hoё ekonomiese
groei en voorspoed.
Natuurlik is dit nie seker wat hierdie baie optimistiese beskouing
van opkomende markte in die toekoms kan kniehalter nie – dalk die ontrafeling
van ‘n oorverhitte eiendoms- en aandelemark in China soos wat met Japan gebeur
het twee dekades vantevore – maar die feit is dat duur markaanslae met die
aanvang van enige beleggingsperiode feitlik altyd beleggers iewers langs die
pad gaan teleurstel. Teen daardie tyd besef beleggers dit was “hierdie keer”
eintlik nooit anders nie!
Les bes, die boodskap aan die belegger is nie om vir die
volgende dekade summier die markte te vermy nie, want dit bly waarskynlik die
beste geleentheid waar reёle opbrengste behaal kan word, maar om die visier op
sodanige reёle opbrengste aansienlik laer te stel, waarskynlik iewers tussen
3-5% instede van 10% en meer soos die afgelope dekade ondervind is.
No comments:
Post a Comment